Een impressie van afgelopen wandeling om een beetje een beeld te schetsen bij mijn wandelpastoraat. Wil je meer weten of lijkt het je wat? Neem gerust contact op! Door geestelijke thema’s te ondervinden in de buitenlucht of te verbinden aan natuur en landschap, komen ze dichterbij is mijn ervaring. Ik gun je dat ook!
“Proef en geniet de goedheid van de HEER, gelukkig de mens die schuilt bij Hem” of: “gelukkig ben ik als ik schuil bij Hem”. Met deze woorden (van Psalm 34) liepen we op de cadans van onze voeten, midden in de stromende regen. De harde wind over het Hogeland liet onze regenjassen flapperen en de paraplu kon het bijna niet aan. Wat een goede oefening kregen we zo om toch de goedheid te proeven en te weten dat het heerlijk is om bij de HEER te schuilen.
Deze wandeling van ‘het kruis naar de troon’ noemden we een pelgrimswandeling. Deze dag heb ik de deelnemers meegenomen in het oefenen in vertragen en verstillen door traag en in stilte te wandelen. In rust vinden in het onderweg zijn. Verbinding was er: met God, met elkaar, met ‘buiten-zijn’/het landschap.
De Pelgrimsliederen uit de Bijbel, Psalm 120-134, waren leidraad in het verwoorden van thema’s die we als mens ervaren als we onderweg zijn in geloof. Zoals het vragen om bescherming, het verlangen naar zuiverheid en echtheid, het roepen om hulp in moeilijke omstandigheden. Deze Psalmen geven stem aan blijdschap en aan het elkaar bemoedigen in Gods weg te wandelen, geven reacties op onrecht en hoe die voor de troon te brengen bij de Vredevorst. Lof en eer brengen deze liederen en ze zingen over het ontvangen van zegen. Sommige stemmen herkenden we, andere namen ons mee in nieuwe hoop. Aan de hand van vragen gingen we al wandelend in gesprek of we mijmerden in stilte…
We waren onderweg onder de indruk na de workshop met Bram en Marlies. Daar stonden we stil bij vergeving en verzoening, bij geheiligd en gereinigd zijn. Bram en Marlies namen ons mee door het O.T. en het N.T. heen en wezen op de betekenis van de kruisdood van Christus. Die betekenis kwam ook dichterbij door wat Marlies aanreikte: een stift, papier en water. Bijvoorbeeld de zonde die je wilde belijden en die je opschreef op papier werd zo afgewist in het water dat je het niet weer terugzag.
We lazen: “…God zorgde er voor dat er vrede kwam tussen Hem en jullie. Want Hij liet zijn zoon mens worden en sterven. En door de dood van zijn Zoon zijn jullie zonden vergeven. Zo zorgde God er voor dat jullie heilig, goed en volmaakt voor zijn troon kunnen staan!” (Kol 1:22 BGT).
En zo waren we in alle vrijmoedigheid op weg naar Stitswerd, naar de workshop over de troon van God en van Christus
Een bekende paddestoel, deze Zwavelkop. Ze zijn te vinden op stronken en hout van allerlei soorten bomen. Dan groeien ze in dichte bundels strak tegen de stronk aan. Soms bestaat de bundel uit slechts een paar exemplaren. Maar allemaal zijn ze onzichtbaar verbonden met het hout waar ze van leven.
wandelpastoraat Mirjam 